۱۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۲

آهم ز لخت دل فلک گل ستاره ای است
حیرانیم بهار بهشت نظاره ای است

دیوانه دلی که به صحرا دویده باز
هر اختری چو دانه زنجیر پاره ای است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.