هوش مصنوعی: شاعر در این بیت‌ها از عشق و شیدایی سخن می‌گوید و به حالت مستی و بی‌خودی عاشقانه اشاره دارد. او خود را در حالتی توصیف می‌کند که گویی در جهانی از تغافل و نادیده گرفتن‌ها قرار گرفته است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات و فلسفه دارد.

شمارهٔ ۱۳۹

تماشا باز در چشمم نهانی است
نگه در پرده، مست جانفشانی است

سرهنگامه ای گردم که آنجا
تغافل خانه زاد لن ترانی است
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.