هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات عمیق و فلسفی درباره‌ی تنهایی، رازهای جهان و طبیعت می‌پردازد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند گریه، ناله، گلشن و بلبل، حس حیرت و سوال درباره‌ی معنای وجود را منتقل می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۵۰

گریه می گوید که عالم کشت بی انباز کیست
ناله می گوید فلک دود سپند راز کیست

اینقدر شوخی نمی آید ز گلشن زاده ای
جلوه بلبل ندانم سایه پرواز کیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.