هوش مصنوعی:
متن بیانگر احساس ناتوانی و بی‌پناهی است، جایی که حتی تلاش‌ها برای ساختن و مقاومت نیز به شکست می‌انجامد. شاعر از ضعف درونی و نبود نیروی کافی برای ادامه دادن سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عرفانی و اجتماعی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۱۶۳
منزل آوارگی شأن نشان ما نداشت
ذره تا خورشید مغز استخوان ما نداشت
تا ستون می ساخت بازوی تپیدن می شکست
نا توانیهای دل زور کمان ما نداشت
ذره تا خورشید مغز استخوان ما نداشت
تا ستون می ساخت بازوی تپیدن می شکست
نا توانیهای دل زور کمان ما نداشت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
