هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از گشوده بودن درها به روی ناز و تماشا و فریبندگی دنیا سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که دل‌ها را برده‌اند و در عوض آیینه (نماد فریب و ظاهر) داده‌اند. همچنین، هشدار می‌دهد که به اهل هوس اعتماد نکنید، حتی اگر به ظاهر مهربان باشند. در پایان، شاعر از اسارت خود در باده‌پرستی و غارت شدن زهدش توسط شب‌های آدینه می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، اشاره به موضوعاتی مانند باده‌پرستی و فریبندگی دنیا ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد.
شمارهٔ ۲۶۲
درها به روی ناز و تماشا گشاده اند
دل برده اند و در عوض آیینه داده اند
بیش از دمی بر اهل هوس اعتماد نیست
گر چون کمان خدنگ تو را سینه داده اند
از من اسیر باده پرستی رواج یافت
زهدم به غارت شب آدینه داده اند
دل برده اند و در عوض آیینه داده اند
بیش از دمی بر اهل هوس اعتماد نیست
گر چون کمان خدنگ تو را سینه داده اند
از من اسیر باده پرستی رواج یافت
زهدم به غارت شب آدینه داده اند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
