۱۲۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۷۰

گاهی از نگه به رخم خنده می کند
چندانکه بیش می کشدم زنده می کند

نام خدا به خویش ببالید باغها
او را قبای گل چه برازنده می کند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.