هوش مصنوعی:
شعر بیانگر احساسات عمیق و دردهای عاطفی است که با تصاویر طبیعی مانند گلشن، باغبان، برق نگاه، آیینه، آتش و گل همراه شده است. شاعر از حسرت، گداختگی و دردهای عاطفی سخن می‌گوید که در قالب عناصر طبیعی و نمادین به تصویر کشیده شده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و نمادین است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی تصاویر مانند 'خون فسرده' و 'آتش' ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۷۴
اشکم به گلشن دل صد پاره می رود
حسرت به باغبانی نظاره می رود
برق نگاه گرم تو آیینه را گداخت
آتش به چشم روشنی خاره می رود
در گلشنی که دود بجوشد ز رنگ گل
خون فسرده از رگ فواره می رود
حسرت به باغبانی نظاره می رود
برق نگاه گرم تو آیینه را گداخت
آتش به چشم روشنی خاره می رود
در گلشنی که دود بجوشد ز رنگ گل
خون فسرده از رگ فواره می رود
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
