هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از احساس درد و جدایی سخن می‌گوید. شاعر از رنگینی پرواز و زیبایی‌های طبیعت مانند پر طاووس و بال هما یاد می‌کند، اما همه‌چیز را با حرارت و داغی توصیف می‌کند. او به نقش‌بندی‌های جدید و خیال‌های وحشی اشاره دارد و حتی رنگ گلها را نیز داغ می‌بیند. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که هر کس از کوی معشوق جدا شود، داغ جدایی را احساس می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه دارد.
شمارهٔ ۲۹۸
عالم از رنگینی پرواز ما داغ است داغ
از پر طاوس تا بال هما داغ است داغ
نقشبندی دیگر و وحشی خیالی دیگر است
رنگ گلها صیقل آیینه ها داغ است داغ
دود بر خیزد به جای گرد از نقش قدم
هرکه از کوی تو می گردد جدا داغ است داغ
از پر طاوس تا بال هما داغ است داغ
نقشبندی دیگر و وحشی خیالی دیگر است
رنگ گلها صیقل آیینه ها داغ است داغ
دود بر خیزد به جای گرد از نقش قدم
هرکه از کوی تو می گردد جدا داغ است داغ
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
