هوش مصنوعی:
در این شعر، آیینه به عنوان نماد خودشناسی و حقیقتیابی استفاده شده است. شاعر با اشاره به باده و میکده، به دنبال کشف حقیقت درون است و آیینه را به عنوان وسیلهای برای دیدن بهشت درون خود توصیف میکند. در نهایت، شاعر بیان میکند که هر چه دیده از تو (حقیقت یا معشوق) بوده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و پیچیدهای است که برای درک عمیقتر به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، اشاره به باده و میکده ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامناسب باشد.
شمارهٔ ۳۲۸
باده در میکده گشت آیینه
خم سکندر شد و خشت آیینه
باده نوشید گلستان ساغر
روی خود دید بهشت آیینه
بیدلی کم سخنی کم نگهی
هر چه دید از تو نوشت آیینه
خم سکندر شد و خشت آیینه
باده نوشید گلستان ساغر
روی خود دید بهشت آیینه
بیدلی کم سخنی کم نگهی
هر چه دید از تو نوشت آیینه
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.