هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از دیده‌ها، خاطرات، و ویژگی‌های معشوق سخن می‌گوید و از درد فراق و آرزوی وصال می‌نالد. او از باد صبحدم می‌خواهد پیامش را به معشوق برساند و از بی‌وفایی و نامهربانی او شکایت می‌کند. شاعر همچنین به زیبایی و جمال معشوق اشاره می‌کند و از عشق بی‌پایان خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فراق و بی‌وفایی نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۲۳

ای دیده در دو دیده جانم خیال تست
سودای خاطرم ز سر زلف و خال تست

ای باد صبحدم بگذر سوی آن نگار
از من ببر پیام که آنجا مجال تست

از من بگو که ای بت نامهربان شوخ
ما را مراد جان ز جهان اتصّال تست

مرغ دل شکسته ام ای دوست سالهاست
تا همچو خضر تشنه ی آب زلال تست

دست من ضعیف به وصلت شبی بگیر
زآن رو که مدتیست که جان پای مال تست

دل داده ام به مهر رخت ای صنم ببین
روشن جهان جان ز فروغ جمال تست

خون دلم به نرگس مستت حرام باد
کاین فتنه ی زمانه ز سحر حلال تست

گویند ماه عید چه خوش خوش برآمده
آری سواد ابروی همچون هلال تست

گرچه بجز وفای تو ما را گناه نیست
ما بنده ایم و این همه عین کمال تست

تصدیع اگر نمی دهم ای دوست عذر چیست
تقصیر بندگیم ز بیم ملال تست

باد صبا جواب بیاورد کای جهان
دلدار بی وفای تو فارغ ز حال تست

گفتم چو او ز بنده ی بیچاره غافلست
با او بگو که مونس جانم خیال تست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.