هوش مصنوعی:
شاعر از بخت بد و بی‌سر و سامانی خود شکایت می‌کند و آرزو می‌کند که هیچکس مانند او بدبخت نباشد. او با وجود غم و اندوه، ظاهراً شادمان است و از دست دادن سلطان بخت (نماد خوشبختی) اظهار تأسف می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی مانند تقدیر، بخت و اندوه است که درک آن‌ها برای مخاطبان جوان‌تر دشوار بوده و ممکن است برای آن‌ها نامناسب باشد.
شمارهٔ ۹
کردست مرا بی سر و بی سامان بخت
یارب که مباد هیچکس ویران بخت
من زار همی گریم و خوش می گویم
ای همنفسان دریغ آن سلطان بخت
یارب که مباد هیچکس ویران بخت
من زار همی گریم و خوش می گویم
ای همنفسان دریغ آن سلطان بخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
