هوش مصنوعی:
شاعر از دیدن گل تازه در صبح احساس شادی و نشاط می‌کند، اما پیش از آنکه بوی گل را حس کند، باد آن را از مقابل چشمانش می‌رباید. این متن احساساتی از شادی زودگذر و از دست دادن ناگهانی را بیان می‌کند.
رده سنی:
14+
این متن دارای مفاهیم عمیق احساسی و فلسفی درباره گذرایی زندگی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این موضوعات ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۷
هرگه که گلی تازه به صبحم بنمود
کز دیدن آن فتوح روحم بفزود
زان گل بویی هنوز بر من نوزید
کش باد فنا ز پیش چشمم بربود
کز دیدن آن فتوح روحم بفزود
زان گل بویی هنوز بر من نوزید
کش باد فنا ز پیش چشمم بربود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
