هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به زیبایی معشوق خود می‌پردازد و با مقایسه‌ای زیبا، عناصر طبیعت مانند ماه، سرو، گل و غنچه را در برابر زیبایی معشوق ناچیز می‌شمرد. او عشق خود را به معشوق، سودایی و رسواکننده توصیف می‌کند و حتی شخصیت‌های اساطیری مانند یوسف و زلیخا را در برابر معشوق خود کم‌اهمیت می‌داند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های ادبی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به شخصیت‌های اساطیری مانند یوسف و زلیخا نیازمند آشنایی با ادبیات و فرهنگ است.

شمارهٔ ۲۶

ماه زیباست ولی چون رخ زیبای تو نیست
سرو یکتاست ولی چون قد زیبای تو نیست

تا تو از مشگ چلیپا به قمر بر زده ای
جبهه ای کو که برو داغ چلیپای تو نیست

گر چه رعناست رخ باغ به خوش خنده گل
بس شکر خنده تر از غنچه رعنای تو نیست؟

دل رسوای مرا عشق تو سودایی کرد
گر چه سودازده ای نیست که رسوای تو نیست

یوسف مصری و کس در همه آفاق نماند
از زن و مرد که یعقوب و زلیخای تو نیست

نام سعد و رخ اسمای تو باطل شمرند
فال سعدی که مرا از رخ اسمای تو نیست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.