هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به انتقاد از فردی به نام جمال طبلکی می‌پردازد. شاعر از بی‌وفایی و فریبکاری جمال سخن می‌گوید و او را به‌خاطر رفتار بدش سرزنش می‌کند. همچنین، شاعر با طنز و کنایه به جمال اشاره می‌کند که اگر از او درباره تبار و خانواده‌اش بپرسد، پاسخ‌های روشنی خواهد داد. در نهایت، شاعر با تهدید به انتقام از جمال سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ این متن حاوی لحنی تند و انتقادی است و ممکن است شامل مفاهیم پیچیده‌ای باشد که برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب است. همچنین، ممکن است برخی از کنایه‌ها و طنزهای موجود در متن برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱

جمال طبلکی! سگ بهتر از تست
که نشناسد کسی زرق و فنت را

بدی با هر که در عالم کسی هست
که نیکی باد لیکن دشمنت را

ز تیغ پهلوان امید دارم
که بدهد گوشمالی گردنت را

مرا گفتی که از عالم چه دانی؟
چه حاصل طبع و رای روشنت را؟

مرا نادان مخوان زیرا که گر تو
ز من پرسی تبار و برزنت را

از اینجا تا بکوهستان بگویم
که این ساعت که . . . زنت را؟
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.