شقیق النفس هات علی الشقائق
شرابی کان بدین وقت است لایق

گل اندر باغ می خندد چو معشوق
و قدیبکی السحاب بلحن عاشق

ادر بنت الکروم علی کرام
همه دانا وواقف بر دقایق

به جام لاله می خور بر رخ گل
فمالک مانع عنه و عایق

اذ ما الصبح کاذبة تجلی
بر آر از مشرق خم صبح صادق

جهان باد است یکسر باده پیمای
و خالف من علیه لا یوافق

اذا اغلقت کمل کأس راح
که سالم بادی از بند علایق

مرا می ده مروق تا کنم نظم
کلام فی مدیح الحال لایق

جلال الدین و الدنیا ملیک
که خشنودند از خلقش خلایق

«مجیرالدین بیلقانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir