هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی و اخلاقی است که به موضوعاتی مانند عدالت، عید، دوستی، شراب (به عنوان نماد عرفانی)، و یادگارهای تاریخی می‌پردازد. شاعر از عناصری مانند شاه عادل، عید، باده، و شخصیت‌های اساطیری مانند فریدون و بهمن استفاده کرده است تا مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی را بیان کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و نمادین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به شراب (به عنوان نماد عرفانی) و مفاهیم فلسفی ممکن است نیاز به درک بالاتری داشته باشد.

شمارهٔ ۳۴

الامر فی نفاذ والملک فی قرار
والعید قد تجلی من غرة النهار
ای شاه عدل گستر عید آمدست بر در
از یار خواه باده وز باده خواه یاری

یا مالک المعالی یا کاشف المعانی
اصبحت فی الغوانی بدرا بلاسرار
دانی یقین و داری هرچ آن وجود دارد
جز غیب کان ندانی جز عیب کان نداری

واستسق دیک صرف صرفا کعین دیک
واشرب علی اغان یغنی عن الهزار
در ملکت فریدون می خواه بهمن آسا
کز بهمن و فریدون در ملک یادگاری
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: چند بندی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.