هوش مصنوعی:
متن بالا یک شعر کلاسیک فارسی است که به مناسبت عید سروده شده و در آن از زیبایی‌های طبیعت، شادی و می‌نوشی در جمع دوستان سخن گفته شده است. شاعر از آمدن عید و شادی‌های آن یاد می‌کند و از دوست خود می‌خواهد که بزمی برپا کند و می بیاورد.
رده سنی:
16+
اشاره به مصرف مشروبات الکلی در متن ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر شعرهای کلاسیک معمولاً نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۴۲
قد قدم العید عائدا بجلال
فاسق لنا قهوة بایمن فال
عید رسید ای کنار من ز تو خالی!
بزم بیارای و می بیاور حالی
وجهک بدرالدجی وصدغک لیل
هات سلافا علی طلوع هلال
رطل گران کن که روی در طرب آورد
شاه قزل ارسلان سپهر معالی
فاسق لنا قهوة بایمن فال
عید رسید ای کنار من ز تو خالی!
بزم بیارای و می بیاور حالی
وجهک بدرالدجی وصدغک لیل
هات سلافا علی طلوع هلال
رطل گران کن که روی در طرب آورد
شاه قزل ارسلان سپهر معالی
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
