هوش مصنوعی: این متن یک شعر در مدح نوروز و ستایش پادشاهی است که با تأیید الهی حکومت می‌کند. شاعر نوروز را مبارک و میمون می‌خواند و از قدرت و حکمت پادشاه تمجید می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به لذت‌های دنیوی مانند نوشیدن جام می در نوروز دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و ستایش پادشاهی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب (جام می) ممکن است برای گروه‌های سنی پایین مناسب نباشد.

شمارهٔ ۵۱

اتی النیروز یا ظل الاله
و من بجلاله الدنیا تباهی

و من خضعت له الافلاک طرا
خضوعا فی الاوامر والنواهی

زهی بر تو جهانداری و شاهی
مقرر کرده تأیید الهی

مبارک باد و میمون بر تو نوروز
که دین را پشت و دولت را پناهی

فعش ما شئت مشکور المساعی
و کن ما عشت معدوم المضاهی

و دامت عنک یا سند المعالی
عیون الدهر نائمه کماهی

تو آن دریادلی ای شاه عالم
که رفت از ماه، حکمت تا به ماهی

به نوروزی نشین و جام می خواه
که دادت حق تعالی هر چه خواهی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.