۱۸۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

ای که موج سینه تو غوطه دریا دهد
پرتو طبعت فروغ عالم بالا دهد

گر ضمیر غیب دان تو براندازد تتق
بس که تشویر عروس قبه خضرا دهد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.