هوش مصنوعی:
در این متن، ساقی از صراحی شراب گلگون می‌ریزد و مطرب با زخمه‌زدن بر ساز، نغمه‌های پنهان را می‌نوازد. فصاد (رگ‌زن) و طبیب با هم درگیر شده‌اند؛ یکی نبض می‌گیرد و دیگری خون می‌ریزد. این تصاویر نمادین، فضایی از می‌نوشی و موسیقی همراه با تضاد بین درمان و آسیب را به تصویر می‌کشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم نمادین مانند شراب (که در ادبیات عرفانی نماد عشق الهی است) و اشاره به خون‌ریزی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.
شمارهٔ ۱۰
ساقی ز صراحی می گلگون می ریخت
مطرب گه زخمه در مکنون می ریخت
فصاد و طبیب گشته بودند بهم
این نبض همی گرفت و آن خون می ریخت
مطرب گه زخمه در مکنون می ریخت
فصاد و طبیب گشته بودند بهم
این نبض همی گرفت و آن خون می ریخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
