هوش مصنوعی: شاعر از غم‌های بی‌پایان زندگی و تأثیر منفی آن بر دلش می‌گوید و از این که موهای سفیدش هنوز نشانه‌ای از سیاهی (غم) دارد، احساس ناتوانی می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'موی سپید' و 'سیاهی' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۸

دهر ار چه غم نامتناهی دارد
در کار دلم بسی تباهی دارد

عاجز شده ام از آنکه این موی سپید
از بهر چه در سرم سیاهی دارد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.