هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تضاد بین روز و شب و احساسات ناشی از آن سخن می‌گوید. در شب که خورشید غروب می‌کند و ستارگان ظاهر می‌شوند، شاعر به دیدار معشوق امید دارد. اما در روز که خورشید می‌درخشد و ستارگان ناپدید می‌شوند، شاعر در هجران به سر می‌برد و با این حال، ستارگان را در روز می‌بیند که نشان‌دهنده‌ی غم و اندوه اوست.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده‌تر، درک آن را برای سنین پایین دشوار می‌کند.
شمارهٔ ۸۳
خورشید رخت شبی که وصل آراید
با پرتو او ستاره پیدا ناید
وان روز که از هجر دری نگشاید
در روز مرا ستاره می بنماید
با پرتو او ستاره پیدا ناید
وان روز که از هجر دری نگشاید
در روز مرا ستاره می بنماید
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
