هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از عشق و دل‌باختگی سخن می‌گوید و با اشاره به زلف و چشم معشوق، احساسات عمیق خود را بیان می‌کند. او از تأثیر نگاه معشوق بر دل و چشمانش می‌گوید و به زیبایی‌های او اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا غیرجذاب باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این اشعار نیاز به شناخت ادبیات کلاسیک و بلاغت دارد.

شمارهٔ ۱۰۱

بی زلف تو شد چشم من از ابر خجل
وز چشم تو پای دل فرو رفت به گل

گویی که در آن زلف چه می بیند چشم؟
گویی که در آن چشم چه می یابد دل؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.