هوش مصنوعی: شاعر از یار خود می‌خواهد که او را از تنهایی و سردی نجات دهد، اما یار با وجود کمک نکردن، ادعای منت‌گذاری دارد. شاعر از این رفتار یار ناامید شده و درگیر احساسات خود است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاطفی پیچیده و احساسات عمیق است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۰۷

گفتم ز دم سرد رهان یک بارم
با آنکه نکرد گفت منت دارم

تا از دم سرد کی رهاند یارم؟
حالی دم گر چه می نهد در کارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.