هوش مصنوعی:
شاعر با دل خود گفت‌وگو می‌کند و از درد درونش می‌پرسد. دل در پاسخ، با نگاهی خجلت‌آلود می‌گوید که او نیز شاهد این دردهاست اما راه‌حلی ندارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مضامین ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲۰
با دل گفتم کای دل پرفن! چکنم؟
وین درد گرفته را به دامن چکنم؟
دل سر زده و خجل به من کرد نگاه
گفت این همه دیده می کنم من چکنم؟
وین درد گرفته را به دامن چکنم؟
دل سر زده و خجل به من کرد نگاه
گفت این همه دیده می کنم من چکنم؟
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
