۱۵۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۳۷

ای شب چکنم چاره! من از بهر خدای
تنهایی و تیرگی و بندی بر پای

گر عمر منی ای شب! ازین بیش مپای
ور جان منی ای نفس صبح! برآی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.