هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از برداشتن بت از زیر چتر سیاه و تأثیر آن بر دل سپاه سخن می‌گوید. سپس اشاره می‌کند که شمع سپاه عمداً بر صوفیان تابید تا توبه آنان را نیز تباه کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و ممکن است نیاز به تفسیر داشته باشد. همچنین، موضوعاتی مانند توبه و تباه کردن آن ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۲۷
برداشت بت من از سر آن چتر سیاه
زان پس که دل سپاه بس برد ز راه
عمدا بر صوفیان شد آن شمع سپاه
تا توبه صوفیان کند نیز تباه
زان پس که دل سپاه بس برد ز راه
عمدا بر صوفیان شد آن شمع سپاه
تا توبه صوفیان کند نیز تباه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
