هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن گوینده به مخاطب خود با عباراتی مانند "ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای" و "ای زر روان و دیده و دل پیمای" خطاب می‌کند و از وفا و مهربانی او سخن می‌گوید. همچنین اشاره می‌کند که مخاطب هرگز جادویی برای دوری از او نکرده است.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و ساختارهای شعری کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۴۹
ای آنکه خجستگی تو دادی بهمای
با من بوفا و مهربانی بهم آی
جادو ننمود هرگز از تو به ابای
ای زر روان و دیده و دل پیمای
با من بوفا و مهربانی بهم آی
جادو ننمود هرگز از تو به ابای
ای زر روان و دیده و دل پیمای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
