خیز ساقی بساط می برچین
می به مستان مده زیاده ازین

گر چه می دلگشا و روح فزاست
گذرانیدنش ز حد نه رواست

کار بی ذوق و بی ملال خوشست
هر چه باشد به اعتدال خوشست

ای دل از خازن خزانه ی راز
مستمع را ز خود ملول مساز

زین در تر بس است این مقدار
مکن ارزان و زین زیاده میار

ور هنوزت هوای گفتارست
گنج بی حد متاع بسیارست

در گنجینه ی دگر بگشای
به ازین جوهری دگر بنمای

تا شود در تفنن تو بدید
معنی لذت لکل جدید

شکر کز رسم این جریده ی درد
کلک سرگشته پریشان گرد

کرد فارغ مرا به سرعت سیر
ختم الله امرنا بالخیر