هوش مصنوعی:
این متن درباره مرغی است که در قفس به باغ و آزادی فکر می‌کند، اما وقتی به باغ می‌رسد، دیگر آن ناله‌های قبلی را ندارد. این شعر به مفهوم حسرت و آرزوهای برآورده‌نشده می‌پردازد.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم انتزاعی و احساسی است که ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با موضوعات حسرت و آرزو ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۲
آن مرغ، که ناله همنفس بود او را
در کنج قفس، باغ هوس بود او را
شد نغمه سرای طرف باغ، اما کو؟
آن ناله، که در کنج قفس بود او را؟!
در کنج قفس، باغ هوس بود او را
شد نغمه سرای طرف باغ، اما کو؟
آن ناله، که در کنج قفس بود او را؟!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
