هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات بیان می‌کند که سینه‌ی انسان مانند آینه‌ای است که هیچ اثری از خوبی یا بدی در آن باقی نمی‌ماند. همچنین، لوح سینه‌ی ما عجیب است چرا که نشانه‌ای از مهر یا کینه در آن نمی‌ماند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی موجود در این شعر برای درک و فهم نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد که معمولاً در نوجوانان و بزرگسالان یافت می‌شود.
شمارهٔ ۶۴
گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند
چون نقش بد و نیک در آیینه نماند
لوحی است عجب آینه‌ی سینه‌ی ما
کش ماند نشان ز مهر و از کینه نماند
چون نقش بد و نیک در آیینه نماند
لوحی است عجب آینه‌ی سینه‌ی ما
کش ماند نشان ز مهر و از کینه نماند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
