هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و اشتیاق خود به معشوقه‌ای با موهای سیاه و چهره‌ای درخشان می‌گوید و از درد فراق و سوز عشق در سینه و جان خود سخن می‌راند. معشوق از او می‌پرسد که چرا روز و شبش تیره و تار شده است و شاعر در پاسخ به موهای سیاه و چهره‌ای درخشان معشوق اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۰۳
شبها دارم از آن مه مهر فروز
در سینه همه آتش و در جان همه سوز
گفتی: شب و روزت، ز چه شد تیره و تار؟!
آن موی چو شب ببین و، آن روی چو روز!
در سینه همه آتش و در جان همه سوز
گفتی: شب و روزت، ز چه شد تیره و تار؟!
آن موی چو شب ببین و، آن روی چو روز!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
