هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد و رنج درونی است که از ظاهر فرد قابل مشاهده نیست، همان‌طور که دود از روزنه‌های آتشکده بیرون می‌آید اما کسی از درون آن خبر ندارد. شاعر از غم و اندوه خود می‌گوید و از دیگران می‌خواهد که در مورد آن نپرسند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین و نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۱۰۶

تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس
آهم بلب کبود می بین و مپرس

کس را خبر از درون آتشکده نیست
از روزنه هاش دود می بین و مپرس
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.