۱۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۸

در گلشن روزگار میگردیدم
از هر شاخی، تازه گلی میچیدم

از هم نفسان رفته میکردم یاد
هر جا گل دسته بسته یی میدیدم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.