هوش مصنوعی:
شاعر از درد دل و رنج عاطفی خود می‌گوید و در پاسخ به پرسش درباره دلش، قطره‌ای خون را نشان می‌دهد و آن را دل خود می‌نامد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به خون و رنج عاطفی ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۴۴
دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل من
گفتم: نبود ز هیچ دل کم، دل من!
گفتا که: دل تو کو؟! فشاندم برهش
یک قطره ی خون و، گفتم: این هم دل من!
گفتم: نبود ز هیچ دل کم، دل من!
گفتا که: دل تو کو؟! فشاندم برهش
یک قطره ی خون و، گفتم: این هم دل من!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
