هوش مصنوعی:
شاعر از احساس شرمساری و تقاضای عفو از گناهان خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود جرم‌هایش، امید به بخشش دارد، در حالی که مخاطب (احتمالاً معشوق یا خداوند) با عظمت بخشش خود، گناهان او را می‌بیند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل احساسات پیچیده‌ای مانند شرم، گناه، و عفو نیاز به بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۸۲
فردا چو بنامه ی سیاهم بینی
وز شرم گناه عذر خواهم بینی
من در خور جرم خویش، عفوت بینم
تو در خور عفو خود، گناهم بینی
وز شرم گناه عذر خواهم بینی
من در خور جرم خویش، عفوت بینم
تو در خور عفو خود، گناهم بینی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
