هوش مصنوعی: شاعر از معشوق می‌پرسد که تا کی ناز خواهد کرد و به نیازمندان توجهی نخواهد داشت. همچنین اشاره می‌کند که معشوق با فریب دل‌ها را می‌گیرد و اگر هم دلی به او داده شود، آن را می‌کشد و بازپس می‌دهد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و انتقادی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، اشاره به فریب و خون‌خواهی می‌تواند برای مخاطبان جوان‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۸۵

هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!
بر اهل نیاز، جلوه ی ناز دهی؟!

گیری به فسون، گر ندهد کس به تو دل
ور دل دهدت، خون کنی و باز دهی!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.