هوش مصنوعی: این متن به موضوع رضا و تسلیم در برابر اراده الهی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که هرچه خداوند برای بنده‌اش مقدر کرده باشد، چه سختی و چه آسانی، خیر و صلاح او در آن است. او از عفو الهی، پذیرش دردها و ناتوانی‌ها سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که خوشی و ناخوشی واقعی را تنها خداوند می‌داند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عرفانی و دینی موجود در متن برای درک و ارتباط برقرار کردن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.

شمارهٔ ۱۱۹

گر آزرده گر مبتلا می پسندد
چه خوشتر از این کو بما می پسندد

هم او دشمنان را عطا میفرستد
هم او دوستان را بلا می پسندد

چه دانیم نا خوش کدام است یا خوش
خوش است آنچه بر ما خدا می پسندد

چرا پای کوبم چرا دست یازم
مرا خواجه بی دست و پا می پسندد

خطای من ای شیخ بر من چه گیری
مرا عفو او با خطا می پسندد

طبیبا بدرمان دردم چه کوشی
مرا درد او بی دوا می پسندد

نشاطا توانا و بیناست یارت
برو ناتوان باش تا می پسندد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.