بهزار نامه دارم ز تو حسرت جوابی
سر لطف اگر نداری چه کم آخر از عتابی

من و دامن خیالت که نه روز داند از شب
نه وصالی از فراقی نه حضوری از غیابی

بخیال روی و زلف تو شبم خوش است و خواهم
که نه سر زند دگر صبح و نه پر زند غرابی

اگرم ملول خواهی تو چه بهتر از ملالت
وگرم خراب سازی تو چه خوش تر از خرابی

بیکی نگاهش ای دیده بسوختی و نبود
خبرت از آتش دل که تو روز و شب درآبی

همه بندگان جاهل همه چاکران غافل
سزدار خطا نگیری تو که ملهم الصوابی

بنظاره ی عنایت چه ثواب و چه گناهی
بشماره ی ارادت چه عطا و چه عتابی

اثر از شب وصال تو نماند از جمالت
که ز هر دری درآیی تو برآید آفتابی

«نشاط اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir