هوش مصنوعی: شاعر از درد دوری و هجران می‌نالد و آرزو می‌کند که جان خود را فدای معشوق کند. او آرزو دارد بتواند به دامن معشوق چنگ زند و این شب را در آغوش او بگذراند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عاشقانه عمیق و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌های ادبی و عرفانی متن نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۰

جانی که اسیر دست هجران دارم
خواهم که فدای پای جانان دارم

ای کاش بدامنش برآرم دستی
دستی کامشب سوی گریبان دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.