هوش مصنوعی: شاعر از میکده می‌آید و چنان مست است که گاهی وجود خود را فراموش می‌کند. او از تنهایی عشق و بی‌خردی ناشی از آن می‌گوید و از معشوق می‌خواهد که دستش را بگیرد تا از سقوط نجات یابد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین اشاره به مستی و شراب دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۴۲

از میکده میآیم و چندان مستم
کاگاه نیم که نیستم یا هستم

از خلوت عشق تو بدیوان خرد
سد جای فتم اگر نگیری دستم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.