هوش مصنوعی:
شاعر از احساس رشک و اضطراب خود در هنگام شنیدن نامه‌ای از معشوق سخن می‌گوید و دلش مانند مرغی در قفس نگران است که شاید صیادی آن را آزاد کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۱۲
در وصلم و بهجر برم رشک غیر را
از نامه ای چو میشنوم یاد میکند
امروز اضطراب دگر داشت مرغ دل
صیادش از قفس مگر آزاد میکند
از نامه ای چو میشنوم یاد میکند
امروز اضطراب دگر داشت مرغ دل
صیادش از قفس مگر آزاد میکند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
