هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و شیفتگی خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که نمی‌داند بر چه اساس می‌نوشد و چه لباسی می‌پوشد. او با اشاره به جام شراب و لباس‌هایش، از شعرهای شورانگیز و عاشقانه‌ای می‌گوید که برای معشوق سروده است و خود را فدای زلف پر شکن او می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و زلف معشوق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب یا نامفهوم باشد. همچنین، درک عمیق‌تر از شعرهای کلاسیک معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۸
ندانی بر چه مینوشم ندانی از چه میپوشم
همی بینی بکف جامی و در بر جامه ای دارم
نثار شکرین لعلت مرا شعریست شورافکن
فدای پر شکن زلفت شکسته خامه ای دارم
همی بینی بکف جامی و در بر جامه ای دارم
نثار شکرین لعلت مرا شعریست شورافکن
فدای پر شکن زلفت شکسته خامه ای دارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
