هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی در زیباترین مکان‌ها مانند کوه، صحرا، شمیران و بهشت، بدون حضور معشوق، احساس تنهایی می‌کند. همچنین، شاعر با اشاره به زیبایی‌های طبیعت مانند آسمان، قمر و بوستان، تأکید می‌کند که هیچ‌کدام از این زیبایی‌ها قابل مقایسه با معشوق نیستند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای سنین پایین‌تر دشوار باشد. همچنین، این نوع شعر کلاسیک معمولاً برای مخاطبان با سطح درک ادبی بالاتر مناسب است.
شمیران
وقت من خوش که اگر کوه و اگر صحرا بود
بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود
خاک ری خاصه شمیران که در آن موکب شاه
نزهت افزای بهشتی ست که در دنیا بود
آسمان گو دگر اینسان بتمتع مخرام
همه دانند قمر را نه بدان سیما بود
بوستان گو دگر اینگونه رعونت مفروش
همه دانند صنوبر نه بدان بالا بود
بی وجودت نتوانم که دمی تنها بود
خاک ری خاصه شمیران که در آن موکب شاه
نزهت افزای بهشتی ست که در دنیا بود
آسمان گو دگر اینسان بتمتع مخرام
همه دانند قمر را نه بدان سیما بود
بوستان گو دگر اینگونه رعونت مفروش
همه دانند صنوبر نه بدان بالا بود
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:هزار خم بچشیدند و سرنگون کردند
گوهر بعدی:دیوانه ای کمتر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
