هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، با زبانی پرتصویر و عاطفی، به توصیف زیبایی‌های معشوق و احساسات شاعر نسبت به او می‌پردازد. شاعر از قامت، ابرو، نرگس، و خنده‌های معشوق سخن می‌گوید و هنرهای او را می‌ستاید. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند آزادی، عشق، و بندگی در شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی پیچیده، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۱

سرنوشت جبهه می دانیم نقش پات را
قسمت تقدیر می خوانیم ما غمهات را

باعث شور قیامت قامت رعنات را
رونق بازار شکر خنده لب هات را
نائب عیسی مریم لعل روح افزات را!

قامتت را نارون سرمشق آزادی کند
ابرویت را ماه نو اقرار استادی کند

نرگست را مردمک تعلیم بیدادی کند
عشوه ات با صد فسون آهنگ صیادی کند
الغرض خالی ندیدم از هنر یک جات را!

گر خرامد سرو آزادت به گلگشت چمن
شاخ طوبی بشکند از پا دراید نارون

خون شود مشک از خطت در ناف آهوی ختن
گل درد از عارضت جیب قبا و پیرهن
آفرین ای میر خوبان حسن بی همتات را!

در بساط عارضت نرد تماشا باختم
اسپ ناکامی به راهت من ز فرزین ساختم

حلقه دام غلامی را به گوش انداختم
چون پیاده در رکاب توسنت می تاختم
از کرم یک ره نکردی شاه من رخ مات را

طغرل از رمز لبت یک نکته افشا می کنم
شورشی در عرصه تحقیق برپا می کنم

حجتی من از خط لعلت هویدا می کنم
در میان شاعران ملک دعوی می کنم
شاهدم باشی تو نبود حاجتی اثبات را!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: مسمط مخمس
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.