شه صدور و خداوند من شهاب الدین
توئی که محض وفائی مر این وفاجو را

به صدق دعوت در قحط سال جود و سخا
محل صدق و وفائی مر این دعاگو را

ز کوی لطف و به حکم کرم ز روی جواب
دعای من برسان صاحب ملک خو را

بگو که رقعه میمون رسید و بوسیدم
چنانکه اهل وفا روی یار گلبو را

حدیث دفتر بر خاطرم فرامش نیست
که یاد نام تو ثبت است خاطر او را