هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از دردها و رنج‌های زندگی خود می‌گوید، از قضا و قدری که بر او سخت گذشته و از دست دادن عزیزانش ابراز ناراحتی می‌کند. او احساس می‌کند که هیچ چیز نمی‌تواند دردهایش را تسکین دهد، حتی اگر داروهای مسکن هم داشته باشد.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و فلسفی مانند درد، تقدیر و از دست دادن است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، این نوع اشعار معمولاً برای سنین بالاتر که تجربه‌های زندگی بیشتری دارند، قابل درک‌تر است.
شمارهٔ ۶۵
به کف در باد و بر سر خاک دارم
که از تیغ قضا دل چاک دارم
ازین زهر قضا کی جان رهانم
اگر صد شربت از تریاک دارم
به پیرانسر چه دل در عمر بندم
که سرو نوجوان در خاک دارم
که از تیغ قضا دل چاک دارم
ازین زهر قضا کی جان رهانم
اگر صد شربت از تریاک دارم
به پیرانسر چه دل در عمر بندم
که سرو نوجوان در خاک دارم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
