هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در ستایش یک حاکم یا شخصیت برجسته سروده شده است. شاعر با استفاده از تصاویر و استعارههای زیبا، از قدرت، هنر و تأثیرگذاری این شخصیت سخن میگوید. او همچنین ابراز وفاداری و عشق خود را به این شخصیت بیان میکند.
رده سنی:
16+
این متن به دلیل استفاده از زبان و استعارههای پیچیده و نیاز به درک عمیق از ادبیات کلاسیک، برای مخاطبان جوانتر ممکن است دشوار باشد. همچنین، مفاهیم مطرحشده مانند وفاداری، قدرت و هنر، برای سنین بالاتر قابلدرک و مرتبطتر است.
شمارهٔ ۹۰
ای به رای و لمعه رای جهان آرای خویش
چهره خورشید رخشان را خراشان داشته
هر غلام از خیل تاش بندگان درگهت
شاه انجم را ز خیل خواجه تاشان داشته
مانی از کلک تو ننگ از نقشبندی یافته
آذر از طبع تو عار از بت تراشان داشته
دان که من بنده به بوی کلک عنبرپاش تو
آن به غیرت ابرها را اشک پاشان داشته
در سپاهان بود خواهم گاه و بیگه روز و شب
چشم و گوش و جان و دل بر راه کاشان داشته
چهره خورشید رخشان را خراشان داشته
هر غلام از خیل تاش بندگان درگهت
شاه انجم را ز خیل خواجه تاشان داشته
مانی از کلک تو ننگ از نقشبندی یافته
آذر از طبع تو عار از بت تراشان داشته
دان که من بنده به بوی کلک عنبرپاش تو
آن به غیرت ابرها را اشک پاشان داشته
در سپاهان بود خواهم گاه و بیگه روز و شب
چشم و گوش و جان و دل بر راه کاشان داشته
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.