هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش قدرت و حکمت خداوند می‌پردازد و او را به عنوان حاکم مطلق جهان توصیف می‌کند. شاعر از معجزات الهی، قدرت او در کنترل جهان و برتری او بر دیگران سخن می‌گوید. همچنین، به موضوعاتی مانند عدالت، عفو، و حلم الهی اشاره می‌کند و با استفاده از استعاره‌های مختلف مانند شطرنج و نرد، قدرت خداوند را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات پیچیده‌ی ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۹۷

خدایگانا با آب معجزات بنانت
بشست گیتی جادو کتاب نیرنجی

به دست حکم تو در روز و شب چو مهره نرد
دو لشکرند یکی رومی دگر زنجی

به یک دو دست که با تو نماند توبت کرد
به دست تو فلک هشت تو ز شش پنجی

تو شاه عرصه ملکی و دیگران هستند
همه زبون عری چون شهان شطرنجی

از آسمان نپذیرد سلاح دار درت
درست مغربی خور به رسم پارنجی

مرا زخوف عتابی که شاه فرموده ست
گرفت رنگ ترنج این عذار نارنجی

شنیده ام که سلیمان به هدهدی که نیافت
عتاب کرد به آئین بند فرهنجی

تو گرچه وارث اوئی ازان بزرگتری
که از جنابت مرعی که کم شود رنجی

نگر که راست زبان یابیم چو شاهینی
اگر مرا به ترازوی صدق برسنجی

اگر ز حلم کنم یاد حلم را کوهی
وگر ز عفو برم نام عفو را گنجی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.