هوش مصنوعی:
این متن شعری است که با استفاده از معما و بازی با کلمات، به توصیف ویژگی‌های یک مفهوم یا شیء می‌پردازد. در این شعر، از اشارات عددی، حروف، و معانی نمادین برای بیان مقصود استفاده شده است. احتمالاً این شعر به دنبال حل یک معما یا اشاره به یک مفهوم خاص است.
رده سنی:
14+
این متن دارای ساختار پیچیده و استفاده از مفاهیم ادبی و عددی مانند حساب جمل است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، حل معماهای زبانی و تفسیر شعرهای نمادین معمولاً به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۰
دلبری دارم و هر کس که بود همنامش
دولتی گردد و از بخت برآید کامش
پنج حرف است و شمارش صد و پنجاه بود
به حساب جمل ار جمع کنی ارقامش
چار از آن هست یکی جامه دیبای نفیس
که مهین همه افلاک بود همنامش
قلب گردان و بر او ثلث ز اصلش بفزای
نه در آغاز ولی در وسط و انجامش
گر ندانست کسی ماند ز وصلش محروم
وانکه دانست فتد مرغ هوا در دامش
دولتی گردد و از بخت برآید کامش
پنج حرف است و شمارش صد و پنجاه بود
به حساب جمل ار جمع کنی ارقامش
چار از آن هست یکی جامه دیبای نفیس
که مهین همه افلاک بود همنامش
قلب گردان و بر او ثلث ز اصلش بفزای
نه در آغاز ولی در وسط و انجامش
گر ندانست کسی ماند ز وصلش محروم
وانکه دانست فتد مرغ هوا در دامش
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
